Józef Olechowski (właściwe nazwisko Józef Oleszko, ur. 28 kwietnia 1735 w Lubartowie) – biskup sufragan krakowski od 1786 roku.

Kształcił się w Akademii Zamojskiej, w 1754 roku uzyskał stopień doktora nauk wyzwolonych i podjął studia prawnicze. Ukończył także seminarium księży misjonarzy w Lublinie. W 1759 roku otrzymał święcenia kapłańskie. W 1763 roku uzyskał tytuł doktora praw Akademii Krakowskiej.

od 1781 roku właściciel wsi Żurawica koło Sandomierza, proboszcz parafii pod wezwaniem Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Naprawdę nazywał się Józef Oleszko, pochodził z położonej w sąsiedztwie Obrazowa wioski Żurawica. Święcenia kapłańskie przyjął w 1759 r., a cztery lata później uzyskał tytuł doktora praw na Akademii Krakowskiej. Po uwięzieniu przez Rosjan bp. Kajetana Sołtyka zarządzał diecezją krakowską jako wikariusz generalny. W 1786 r. otrzymał sakrę biskupią, a król Stanisław August Poniatowski odznaczył go Orderem św. Stanisława. Był współpracownikiem Komisji Edukacji Narodowej, popierał także reformy Sejmu Czteroletniego. Odsunięty przez biskupa Feliksa Turskiego został od 1794 roku prowizorem domu księży emerytów przy kościele św. Ducha. Po III rozbiorze Polski bronił wobec władz austriackich praw majątkowych diecezji krakowskiej. Po śmierci biskupa Turskiego 7 kwietnia 1800 roku mianowany został po raz kolejny wikariuszem kapitulnym diecezji krakowskiej. Na stanowisku tym pozostał do 1804 roku, do czasu mianowania biskupem ordynariuszem Andrzeja Gawrońskiego.

Przez 4 lata rządów biskupa Olechowskiego narzucono diecezji krakowskiej austriacką biurokrację. Zasypano ją dekretami rządowymi i rezolucjami. Bez zgody i aprobaty rządu nie można było ogłosić jakiegokolwiek edyktu kościelnego. Doświadczenie biskupa z czasów administrowania diecezją w czasie nieobecności biskupa Sołtyka bardzo się tutaj przydawał. W Archiwum Kurii Krakowskiej z omawianego okresu do dzisiaj przechowywane jest 9 tomów różnych zarządzeń i dokumentów. W 1801 roku Austriacy odebrali i rozebrali na Wawelu kościoły św. Michała i św. Jerzego. W 1803 roku sprzedano kościółek św. Gertrudy, a w latach 1802-09 kościół św. Katarzyny wraz z klasztorem augustianów zamieniono na magazyn wojskowy. W krużgankach klasztoru dominikanów urządzono magazyn i lazaret wojskowy.

Na mocy zapisu testamentowego biskupa Olechowskiego majątek został przekazany szpitalowi św. Łazarza, a biblioteka księżom misjonarzom na Stradomiu.  Zmarł 18 stycznia 1806 r. Biskup pochowany został w katedrze wawelskiej. Dwa lata wcześniej z jego upoważnienia sufragan lubelski bp Jan Kanty Lenczewski dokonał uroczystego poświęcenia nowego kościoła w Obrazowie. Proboszczem parafii był wtedy ks. Antoni Pakulski, kanonik sandomierski i opatowski.