Józef Bugaj – pseudonim „Mruk” urodził się 12 października 1912 r. w Okrągłej, gmina Tursko Wielkie w woj. kieleckim (obecnie świętokrzyskie). Pochodził z wielodzietnej, chłopskiej rodziny, szkołę podstawową ukończył w Turski u Ojców Bonifratów. W Łodzi zaś Trzyletnią Szkołę Radiotelegraficzną, po której pracował na poczcie jaki radiotelegrafista. Służbę wojskową odbywał w Warszawie, gdzie zastał go wybuch wojny.  Zgłosił się do służby w organizacji AK. Pracował najpierw w Częstochowie, potem przydzielono go do okręgu radomsko – kieleckiego. Józef Bugaj obsługiwał radiostację angielską i polską. Podczas nadania komunikatów niejednokrotnie narażał życie. Wychodził jednak szczęśliwe z obław Niemców na radiostację, tracąc nieraz urządzenie. Współpracował z księżmi, u których na plebanii, częściej na wieżach kościelnych i dzwonnicach obsługiwał radiostację.

Przebywając w okręgu radomosko – kieleckim zgłosił się do Bronisława Polita pseudonim „Grom” – komendanta placówki AK w Obrazowie o przydział kwatery. Uzyskał ją w Bilczy u Pana Ciźli (około 15 km od Sandomierza). Pewnego razu przyszedł z meldunkiem do Bronisława Polita w Żurawicy, gdzie poznał swoją przyszłą żonę Zofię Polit, siostrę komendanta sierż. Bronisława Polita.            

        Na wezwanie ówczesnych władz Józef Bugaj 1 września 1945 r. zgłosił się do pracy w Locie w Warszawie. Po trzymiesięcznym przeszkoleniu, pracował jako telegrafista pokładowy w samolotach. W 1949 r. za działalność konspiracyjną w AK został zwolniony z pracy (donos kolegi z pracy). W tym okresie do 1953 r. studiował w SGPIS na Wydziale Handlu. Kwalifikacje ekonomisty, planisty uzyskał 6 lutego 1953 r. Studiując jednocześnie pracował w Centralnej Spółdzielni Ogrodniczej. Od 1 marca 1957 należał do Związku Zawodowego Pracowników Spółdzielczych w Polsce. Ze względu na stan zdrowia, przeziębione nerki w czasie okupacji, Józef Bugaj przeniesiony został do Wojewódzkiej Spółdzielni Ogrodniczej w Kielcach z siedzibą w Sandomierzu, gdzie udał się w 1958 r. wraz z rodziną. 26 maja 1967 r. został członkiem zwyczajnym ZBOWID. Legitymacja nr 11031, nr ewidencyjny 151. Do ZBOWID wstąpił późno zrażonymi przejściami w pracy. Zmarł 24 września 1967 r. w Sandomierzu, pochowany na cmentarzu w Obrazowie.

Tekst opr. Elżbieta Dyka